Inventarisatie Samenwerkingsverbanden door diëtisten in de regio

Samenwerken op organisatieniveau

Voordelen

Samenwerken kan een vorm van ondernemen zijn (groei, meer draagvlak, zichtbaarheid)
Samenwerkingsverbanden laten ontstaan uit bestaande relaties (ziekte specifiek, specialismen, vakinhoudelijk, ketenzorg) is een pré; blijkt goed te werken omdat er al een vertrouwensband is. Naar de toekomst wordt de samenwerking vanzelf een organisatie netwerk.
Er kan gemandateerd gesproken worden (tijdbesparend)
Grotere projecten zijn makkelijker op te pakken door onderlinge verdeling taken; werkgroepen formeren die op onderwerp ook geld kunnen genereren via gemeente (sociaal domein)
Vanuit je eigen kracht meewerken in de samenwerking kost minder tijd (waar ben je goed in? )
Willen en kunnen delen, contacten inbrengen, actief netwerken. Samenwerken geeft kennis over wat een ander goed kan, professionaliteit
Digitaal werken scheelt tijd, creëert mogelijkheden (efficiënt)
Ondersteuning door een ROS; zorgverzekeraars betalen de inzet van organisaties (ELAA, Robuust e.a.) die de organisatie faciliteren en begeleiden
Samenwerken kan een meerwaarde zijn en is een keuze, maar is géén verplichting
Er is geen format voor een samenwerking, deze kan naar regionale wensen en behoeften worden gerealiseerd
Samenwerken = Stakeholders laten (in)zien wat de ontwikkelingen zijn, inzicht geven in wat speelt in de regio

Aandachtspunten

Men is niet altijd op de hoogte van zaken als Regionalisatie en het Bestuurlijk akkoord.
Afwachtende houding; er wordt gereageerd wanneer zaken voelbaar zijn;
Er wordt al lange tijd hard gewerkt aan het leveren van de Juiste Zorg op de Juiste Plek. Er is in de regio al veel gerealiseerd. Formaliseren is niet altijd gewenst.
Regio’s definiëren? Welke structuur?
Ondernemers in de zorg zijn ondernemer geworden om zelfstandig keuzes te kunnen én willen blijven maken;
Waarom formeel samenwerken als in de regio al door verschillende professionals goed en naar tevredenheid kwalitatieve zorg op de juiste plek wordt geboden?
Het woord ‘moeten’ (je moet gaan samenwerken want dat wordt de toekomst) zit bij veel ondernemers in de allergie-sfeer;
Algemeen gevoel: beleidsmakers hebben geen ervaring en/of affiniteit met de werkvloer (geen paramedische zorgmedewerker);
Vrijwillige deelname aan een samenwerkingsverband vraagt tijd en geld ; geeft weerstand.
Devies: lange adem is nodig bij het realiseren van een samenwerkingsverband – ervaringen bij organisatie trajecten - duren vaak jaren!
Een gezamenlijk doel voor ogen hebben is lastig vast te stellen omdat iedere ondernemer anders onderneemt; het vaststellen van missie en visie is een must voor het bestaansrecht van de samenwerking;
Mandaat: vertrouwen in elkaar hebben blijkt lastig. Concurrentie speelt een rol.
In vele gevallen is de initiatiefnemer degene die de kar trekt; bij vertrek is een opvolger vinden erg lastig waardoor de samenwerking weer uit elkaar valt.
Er moet verantwoordelijkheid genomen worden voor communicatie met leden en derden, financiën/openen en beheren van een bankrekening, organisatie van activiteiten ed.
Wie wil en neemt deze verantwoordelijkheid?
Groot verschil in belang tussen eerste en tweede lijn; ziekenhuis collega’s willen vaak alleen een lijst van namen collega’s + specialismen waar zij naar toe kunnen verwijzen (en terug verwezen patiënten); samenwerken, waarom?
Deelname in MDO kost (ook) tijd en wordt (ook) niet vergoed. Multidisciplinair samenwerken, ketenzorg zijn al lopende trajecten.
Er is behoefte aan coaching
Er is behoefte aan een toolkit – een werkwijzer ‘hoe een samenwerkingsverband opzetten’